“Nigdy nie patrz na nikogo z góry. Chyba, że akurat pomagasz mu wstać.”—
“Najpiękniejsze uczucie? Czuć się potrzebnym. Nic temu nie dorówna.”— (via i-cantaven)
“Miłość zaczyna się wtedy, kiedy oprócz tych wszystkich cudownych, przepięknych rzeczy nagle patrzymy na kogoś i widzimy: tutaj nędza, tam nędza, tam jakaś słabość, tutaj jakiś egoizm, tu coś totalnie nie gra, tam w ogóle jest coś, z czym nie wiem jak żyć. I w momencie kiedy w nas powstaje taka decyzja, że kocham tę osobę z tymi słabościami i będę z tymi jej słabościami szedł przez życie, i będę jej próbował w tych słabościach pomóc, dopiero tutaj zaczyna się miłość.”—
“Na filmach zawsze pokazują efekty terapii psychologicznej w postaci jakichś nagłych objawień. Bohaterowie przeżywają olśnienia, padają sobie w ramiona, mówią: “Kocham Cię” albo “Zawsze byłam z Ciebie dumna” i już. Wszyscy wszystko rozumieją, a potem już jest cudownie. W rzeczywistości nie ma żadnych spektakularnych efektów. Żadnych harf, tęczy i kwietnych płatków. Ludzie dochodzą do siebie miesiącami, tysiące razy tracąc wiarę i nadzieję i zamęczając najbliższych. To jest jak fizjoterapia. Niektórzy upadają tak boleśnie, że potem muszą od nowa uczyć się chodzić. I czasami już zawsze kuśtykają.”— Jarosław Grzędowicz “Księga jesiennych demonów”
“Miałem Cię tyle razy, ale jakoś zawsze chciałem więcej.”— (via sadness-killing–me)
