23 Eylül 2013 Pazartesi

Allah'a Emanet!

Canım,

Bunu bir tek sen oku!

Sen oku ve sen anla..

İnsan çocukluğundan bağı olanla bir farklı hissediyor bu ilk uzaklaşmam değil sevdiğim bir dostumdan ama "senden ilk" oluyor, aman ne de güzel oluyor nasıl eğleneceksin, neler öğreneceksin ve kim bilir nasıl güzelleşip döneceksin..

Ama kızımmm kalana zor işte ve bu resimde ise kalan benim gidense sen..Ama nasılsa ilk peri tozu üretimimi ilk sen aldın değil mi? Ya nasılda sevindin bunu hiç unutmayacağım...

İyi yolculuklar tatlışım..

Şuan sen havaalanında mayışmış bir şekilde uçağını beklerken ağlamamak için yaptığımız o saçma telefon konuşmamız ardından kapar kapamaz ağladım yine ben..Ama uzak kalacağız diye değil!

Anneciğin, babacığın ve ablacığın kadar seviniyorum senin için! Gurur duyuyorum, tek başına böyle bir cesareti gösterdiğin ve bunu ben bildim bileli hayal ettiğin için de çok takdir ediyorum seni..

Git! Gel! Yaşa! Çok mutlu ol! 

Sağlık, neşe ve huzur ile dön ülkene başka bir dileğim yok he "başarılı" olacağını bildiğimden saymıyorum bile o konuyu kalabalık etmesin diye..

SENİ ÇOK SEVİYORUM benim tatlı kız kardeşim!

Allah yolunu açık etsin, şansını bol etsin, seni korusun ve gözetsin!

Evet Allah'a emanet ettim seni çünkü 
O'na emanet ettiklerimi bir kez daha görmeden ölmezmişim..





24 Haziran 2013 Pazartesi

İŞ BAŞA DÜŞÜNCE- BİR TWITTER MUCİZESİ

Evet yine ekran başındayım bu sefer ocakta/fırında yemeğim falan da yok üstelik tamamen kendimi vererek içimi dökmeye geldim.

Dün gece Üniversite arkadaşım altın kalpli Funda arayıp kedi kurtarmamız lazım diye 23 Haziran Pazar gecesi başından geçenleri bir çırpıda anlattı.

YER: Bebek Sahil, Yalı Apt karşısı, Capricorn yatının bağlı olduğu yerde asfalt ile deniz arası
ZAMAN: Gece yarısı
BİLGİ: Kedinin Cuma gününden bu yana orda sıkışıp kaldığı aç susuz sadece miyavladığı
TAHMİN ETTİĞİMİZ: İtfaiye'nin kurtarması
BİZİM GEÇMİŞİMİZ: Kendi çabamızla kendi çapımızda kedi köpek kuş ayrımı yapmadan ne bulsak ne görsek ne duysak bir kez düşünmeden yardıma koştuk hala da koşuyoruz biz kendimizi bildik bileli bu böyle. Ailemiz bize öğretti CAN değerini. Kimi zaman kendi evimizde baktık, kimi zaman tedavi masraflarını karşıladık normalde Facebook'dan ulaştığımız çoğu tanıdık bir çevremiz varken ilk defa Twitter'dan hiç tanımadığımız insanlarla iletişim kurduk tag açılsaydı bu kadar kopukluk yaşanmayacaktı neyse öğrendik geç olsa da.

Kediyi çevredekiler ile eldeki şartlarla kurtaramayınca itfaiye aranır ancak aşağıda elektrik kabloları bulunduğundan denize inen herhangi birinin yaralanabileceği kararlaştırılarak dalgıç bulunması istenir ve itfaiye gider..Akut aranır ekibin şehir dışında olduğu müsait kimsenin olmadığı öğrenilince "iş başa düşer" ama sadece "bizim başımıza" düştüğünü sanarak önce Facebook sonra Twitter'a konu hakkında kısa bir bilgi girilir.

Yaklaşık 5 dakika içinde yüzlerce kişiden fikir gelmeye başlar, RT'ler havalarda uçarken DM'lerden mesajlar yağar artık iş sadece bizim başımızda değildir..Ne güzel insanlar devreye girer, ne güzel fikirler paylaşılır ancak RT'ler dışında yazıyı ve resmi copy-paste ederek kendi paylaşanlar ( ASLA bilerek zorlaştırdıklarını düşünmüyorum) sayesinde iş bizim başımızı çoktan geçer. Bize ulaşamayan güzel insanlar toplanıp giderler ellerinden geleni yaparlar, bazısı arayıp orayı tam bulamaz çevreden yardım alır, kimisi bize kızar, kimisi de yanlış haber ilettiğimizi düşünür vs.

Çok şükür ulaşabildiğimiz kadarına ulaşıp olayı detaylı anlatınca tarifi olamayan bir şekilde kalbimize dokunan iletişimler kurulur. Bazen telefonda konuşurken kendimi tutmayıp ağladıklarım da olur kimse yadırgamaz, kimse terslemez, kimse garipsemez..Karşımdaki insan da benim gibi etrafında aç/yardıma/ilgiye/sevgiye muhtaç bir CAN gördüğünde eli-ağzı tutulan, yemekten içmekten kesilen ve elindekini sonuna kadar o canlarla paylaşanlardandır çünkü..

Hala sonuç bekliyorsunuz değil mi?

SONUÇ: kedi artık orda değil, sesi çıkmıyor gören bilen yok, arayanı/bekleyeni ÇOK!

Ya biri kurtardı ya kedi oradan çıkmanın bir yolunu buldu ya da (...) kısmını ben düşünmek istemiyorum..

17 saat oldu hala soruyorlar "bir iyi haber ile dünyalar benim olacak ve ben onu size hediye edeceğim inanın" demek için yazıyorum.

Yaşamak güzel!
İnanmak güzel!
Güvenmek güzel!
Bize emanetleri korumak kollamak ise paha biçilemez!..
Herkes vicdan sahibi olabilse keşke..
 
Bizim ile birlikte aynı sıkıntıyı yaşayan, yardım için çırpınan, üzülen, dövünen tüm o güzel insanların GÜZEL KALPLERİNE selam olsun!

Bundan sonra sizin başınıza düşen iş, bizim başımıza da düşmüş demektir..

 
 

5 Nisan 2013 Cuma

RÜYA

Uzanmışım kumsala hatta geceden uzanmışım bilumum böcek saldırısını bile göze almışım hayal bu ya...Sabah olmuş hava tertemiz, bulutlarla ilk gözgöze gelmişim uyanır uyanmaz, kulağımda o müthiş dalga sesleri..

Rüyalarımda gerçek hayatta yapamadığım şeyleri görünce günüm güzel geçiyo!
Hadi bakalım Cuma şaşırt beni!!! So far bir hareket yok ama hayal bu ya..

29 Mart 2013 Cuma

Peri tozları..

İnanmak ne güzel bir şey..

Hayata tutunmak demek ve hatta keyif almanın kapı tokmağı "inanmak"!

Peri tozlarına gelinceee

Hep hayalini kurdum küçükken pırıltılı simli yıldızlı sihirli büyülü prenses/peri asalarından çıkan o masalsı bir sese sahip mucize kırıntıları..Bir anda bir hareket veya kelime ile ortaya çıkan ve gökyüzünde döne döne ışıltısını yitirip kaybolan peri tozları..

Yağmur yağdımı üzüldüğüm (yağmurda peri tozlarım söner işe yaramaz diye) güzel gecelerde camdan yıldızlara bakıp onlara üflediğimi hayal ettiğim peri tozlarım..

Evde oturdum ne kadar gerçekte de ihtiyacım olduğunu düşündüm ki bir kaç yakın arkadaşımın daha mucizeye ve mutlu olmaya ihtiyacı vardı dedim vakit bu vakit! Yaş 32 daha ne bekliyorum ki otur kendi peri tozunu kendin yap ve başladım aklıma gelenleri eklemeye hayalimdeki pırıltıları gördükçe sevinçten ağlamak istedim ama dedim ya yaş 32 abartmayayım dedim!

Yapımlar devam ediyor çok yakında son halini paylaşacağım ama tarifi ben de saklı hatta herkesin ki kendine bilgilerinize ışıltılarla sunar kaçarım arkamda parıltılar bırakarak..

Artık beni takip etmeniz hiç zor olmayacak ..:)

25 Mart 2013 Pazartesi

Dünya=Pintish Pintish=Dünya

Pintish dönüyor
Pintish çok kalabalık
Pintish çok küçük
Pintish da olmaz deme
Pintish çok güzel
Pintishkeşfetmeye değer
Pintish'i herkes görmek ister
Pintish hiç durmasın
Pintishler tatlısı kim??
Hadi Pintish tatlısı bir düş kur heyecanla..:)


Yalan söyler gibi ima ettim!

..Sakladığımız onca şey arasında bizi biz yapan herrrr şeye şükürler olsun!..

21 Mart 2013 Perşembe

Bir şey diyesim geldi!..

Bir şey diyeceğim diye başlamak istiyorum tam konuştuğum gibi de yazasım var:

Bir şey diyeceğim ben bu blogu köfte kızartırken açmış bir insan evladı olarak şu an çok sevgili dostumun dürtmesi ile kendime gelmiş bulunmaktayım yazacak tonla şey var ama ben şu pilav pişsin bugün de bitsin kafasına sahibim şiddetle..

Yok öyle kafayı yemekle bozduğumdan değil sadece gece yastığa başımı koyduğumda ya da sabahları yataktan kalkarken hatta hatta evden çıkarken bir planım olsun istiyorum ben. Saat kaçta eve döneceğimi ya da arabama binerken hangi istikamet için marşa bastığımı bileyim fırtınada bir kuru yaprak gibi savrula savrula yaşıyorum aylardır kaptırdım kendimi hayatın akışına. Ben yaşamıyorum hayatı hayat beni bir çamaşır makinesi misali evirip çevirip duvardan duvara vuruyor sersemledim sinyaline giriştim haydi hayırlısı..



Misal bu yazıyı yazarken bile araya telefonlar, bir akşam yemek faslı bir iki de iş girdi hatta iki dizi devirdim yetmezmiş gibi.

Kısacası pilav falan telaşındaydım ya pişti, yendi, soğudu kendisinin buzdolabından selamı varmış sizlere..

NOT: Resmin "alt" (!) metni yaşadığım her duygunun özeti..